هاآرتص: اوباما باید به تهران برود!

آن گونه که در ماه‌های اخیر از اخبار و تحلیل‌های رسانه‌ها برمی‌آید، شکاف میان آمریکا و رژیم صهیونیستی درباره مسأله هسته‌ای ایران، به امری واقعی تبدیل شده است. در این میان، روزنامه اسرائیلی هاآرتص پیشنهاد داده برای جلوگیری از خطر جنگ و نیز برای بهبود روابط، رئیس‌جمهوری آمریکا به تهران سفر کرده و مستقیم وارد مذاکره با ایران شود.

آن گونه که در ماه‌های اخیر از اخبار و تحلیل‌های رسانه‌ها برمی‌آید، شکاف میان آمریکا و رژیم صهیونیستی درباره مسأله هسته‌ای ایران، به امری واقعی تبدیل شده است. در این میان، روزنامه اسرائیلی هاآرتص پیشنهاد داده برای جلوگیری از خطر جنگ و نیز بهبود روابط، رئیس‌جمهوری آمریکا به تهران سفر کرده و مستقیم وارد مذاکره با ایران شود.

به گزارش «تابناک»، روزنامه اسرائیلی هاآرتص امروز در مطلبی با اشاره به تنش‌های رو به فزونی بر سر برنامه هسته‌ای ایران، پیشنهاد سفر اوباما به ایران را مطرح کرده است.

بنا بر این گزارش، تحلیلگر این روزنامه، نخست با اشاره به تلاش‌های فراوان نتانیاهو برای جلوگیری از سفر «بان کی مون»، دبیر کل سازمان ملل به تهران و حضور در اجلاس عدم تعهد، نوشته‌‌ همان گونه که دیده شد، این تلاش‌ها با موفقیت همراه نبود و اصولاً گویا خود نتانیاهو نیز دیگر انتظار ندارد که تحریم‌ها و تبعیض‌ها، تغییری در رویکرد ایران پدید آورد.

به نوشته این روزنامه، تنها نتیجه‌ای که جنگ لفظی و رسانه‌ای نتانیاهو علیه ایران تاکنون به همراه داشته، این بوده که مسأله هسته‌ای را به مسأله‌ای کاملاً حیثیتی تبدیل کرده و باعث شده، ایرانیان به هیچ وجه حاضر نباشند با دادن اجازه دسترسی‌های بیش از اندازه به تأسیسات هسته‌ایشان، شرافت خود را فدا کنند.

در ادامه این مطلب آمده است: «مسائل حیثیتی را باید به شیوه‌ای حیثیتی حل کرد. کلید این مسأله در دست باراک اوباما، رئیس‌جمهوری آمریکاست. روابط پرتنش میان آمریکا و ایران در آستانه انتخابات ریاست جمهوری 2012 آمریکا، شباهت بسیاری به شکاف عمیق میان آمریکا و چین در دوره جنگ سرد دارد. دیدار غیرمنتظره ریچارد نیکسون با مائو زدونگ در چهل سال پیش و در زمان انتخابات، تاریخ را تغییر داد».

هاآرتص به سخنان نیکسون با مشاورانش پیش از سفر به چین اشاره کرده که گفته بود: «هیچ کس در این دنیا نمی‌داند که شکاف میان فلسفه آن‌ها و ما و منافع آن‌ها و ما تا چه اندازه بزرگ است؛ اما گمان می‌کنم، هیچ کس در این دنیا بهتر از من نمی‌داند که تا چه میزان ضروری است، ببینیم که ملت‌هایی بزرگ با تفاوت‌های بزرگ، به ویژه هنگامی که مسأله هسته‌ای نیز در میان باشد، در جستجوی راه‌هایی برای گفت‌و‌گو و همراهی برآیند».

این روزنامه اشاره می‌کند که میت رامنی، کاندیدای جمهوری خواهان در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، اعتقادی به مذاکره با «دشمن» ندارد.

وی به تازگی با اشاره به اینکه اوباما در نخستین مصاحبه تلویزیونی خود خواهان گفت‌و‌گو با ایران شده بود، اظهار داشته است: «ما همچنان مشغول گفت‌و‌گو هستیم و سانتریفیوژهای ایران نیز همچنان به کار ادامه می‌دهند... اوباما متحدانی چون اسرائیل را کنار گذاشته است».

اما هاآرتص بر این باور است، اظهارنظر رامنی اشتباه است، زیرا اقدام اوباما به مانند این است که وی جلوی اتوبوسی را گرفته که راننده نابینای آن (نتانیاهو)، اسرائیل را به سوی جنگ می‌برد و ریسک یک برخورد شاخ به شاخ با همه همسایگان و نیز انزوای بین‌المللی را به جان می‌خرد».

در ادامه این مطلب آمده: اوباما خیلی وقت پیش، بازی را به طرفداران نتانیاهو در میان جامعه یهودیان و راست‌های مسیحی واگذار کرده است. اگر موضوع ایران واقعاً در انتخابات آمریکا حیاتی بود، اوباما باید هم اکنون بار سفر از کاخ سفید را می‌بست.

به جای تلاش برای به زانو درآوردن ایرانیان، او می‌تواند به آن‌ها راهی را برای برگرداندن احترامشان پیشنهاد کند. اوباما با سفر به تهران به منظور آغاز گفت‌و‌گو درباره پایان دادن به مسابقه تسلیحاتی و موارد دیگر، چه چیزی را از دست خواهد داد؟

هاآرتص سرانجام با اشاره به سخنرانی اوباما در قاهره در چهارم ژوئن 2009،‌‌ همان سخنان را بهترین اظهاراتی دانسته که وی می‌تواند در تهران به زبان بیاورد:

«هیچ کشور واحدی نباید درباره اینکه چه کسی می‌تواند سلاح هسته‌ای داشته باشد، تصمیم‌گیری کند. به همین دلیل است که من قویاً بر تعهد آمریکا بر جست‌و‌جوی جهانی که در آن هیچ کشوری سلاح هسته‌ای نداشته باشد، تأکید می‌کنم».

اوباما افزوده بود: «هر کشوری، از جمله ایران، در صورت متعهد بودن به مسئولیت‌های مصرح در معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای، باید از حق دسترسی به انرژی صلح آمیز هسته‌ای برخوردار باشد؛ چنین تعهدی، نقطه کانونی این معاهده است و باید از سوی هر کسی که به طور کامل به آن پایبند است، رعایت شود. من امیدوارم که همه کشورهای منطقه بتوانند در رسیدن به این هدف سهیم باشند».