به گزارش خبرآنلاین ؛ کفاشیان در آغاز حرفهایش با گلایه شروع کرد:«من گلایه ام از رسانه هاست. آنها همه جوانب را نمی بینند. من خودم قبل از همه گفتم آماده رفتن هستم اما طوری که همه چیز به هم نریزد. باز هم فکر کنم باید این رفتن مثل کاری باشد که ژاپنی ها کردند . باید یک پروسه طولانی داشته باشیم. همان طور که ژاپنی ها 2 سال زمان گذاشتند که رئیس جدیدشان در سیستم قرار بگیرد و همه کرسی هایی که در 20 سال بدست آورده بودند را یکشبه از دست ندهند. من می خواهم در مجمعی که نهایتا تا دو ماه دیگر برگزار می کنم ، خیلی صریح همه چیز را به اعضا بگویم و از آنها بخواهم که تصمیم بگیرند. من توانم ساختن یک ساختمان 2 طبقه است ، نمی توانم ساختمانی 4 طبقه بسازم. اگر این را دوستان مجمع پذیرفتند ، هستم اما اگر قبول کردند حتما کارم را ادامه می دهم وگرنه که هیچ.»
او در ادامه گفت:« بله من هم قبول دارم در نتیجه گیری مشکل داریم اما عامل همه ناکامی های فوتبال مان فقط من هستم؟ یعنی اگر من بروم درد فوتبال دوا می شود؟ تجربه جهانی می گوید اگر موفقیتی باشد در ثبات مدیریت ایجاد می شودو اگر هر بار تیم ملی می بازد یک رئیس فدراسیون برود که باید سالی 3 رئیس عوض کنیم.به نظرم باید همه چیز را به مجمع بسپاریم. من در مجمع همه حقایق را به این دوستان می گویم و از آنها می خواهم تا درباره ام تصمیم بگیرند.» اما انتخابات سال قبل نشان داد کفاشیان و مجمع در یک مسیر گام بر می دارند . آیا کفاشیان به مجمع خط می دهد؟ او خیلی صریح در این باره حرف می زند:«بابا من اگر توان این کار را داشتم که همه چیز حل بود. ببینید 32 هیات داریم که برای انتخاب روسایش 900 نفر رای می دهند. نفراتی که خیلی از انها مقامات دولتی هستند. باشگاه ها هم که 30 رای شان در دست دولتی هاست چون خیلی از این باشگاه ها دولتی هستند. من هم که خودم در مجمع رایی ندارم ولی چیزی که می توانم بگویم اگر من رای اوردم به این دلیل بود که اعضا نگاه کردند و به این نتیجه رسیدند که خود من بهتر از رقیبانم بودند و به من رای دادند. ولی شک نکنید اگر یکی بهتر از من بیاید قطعا به او رای می دهند.»
بحث درباره انتخاب فدراسیون به عنوان فدراسیون سال آسیا بهانه ای بود تا کفاشیان ، لب به گلایه بگشاید؛« شما رسانه ها کاری کردید که مردم از این انتخاب شگفت زده شوند چون بی این دقت نکردید که اگر جایزه ای بدست آمده برای همه است. ما در امار کنفدراسیون توانستیم از باشگاه های مان 170 امتیاز بگیریم. ورزشگاه های مان هم خیلی بهتر شدند نسبت به قبل. تماشاگران ما در آسیا بهترین هستند و کلی امتیاز از این راه بدست آوردیم. شاخص های رشدمان به نسبت بودجه مان طوری بوده که رای بیاوریم. تازه الان در گروه مان امتیازی مساوی با کره داریم . در رده های پایه هم که مثل ژاپن و کره نتیجه گرفتیم. تازه بودجه آنها کجا و بودجه ما کجا! من هم قبول دارم که مردم دوست دارند تیم ملی نتیجه بگیرد اما برای نتیجه گیری نیاز به بازی های خوب داریم. اگر خوب بازی کنیم به جام جهانی هم می رسیم. ما می توانستیم الان در جام جهانی باشیم اما یکسری امتیازات از دست دادیم. الان به من می گویید چرا می خندم. راستش همین خنده را هم شما رسانه ها این قدر بزرگش کردید. همه خنده ها از شادی نیست. خیلی وقت ها خنده ها از سر درد و ناراحتی هستند. مخصوصا یک وقت هایی که باخت های الکی و بد بدست می آید.»
بحث بر سر کمیته ها و تاکید کفاشیان برای حفظ شرایط موجود ، نکته ای است که رئیس فدراسیون درباره اش می گوید:« اتفاقا من هم الان می گویم هر تغییری که کمک کننده باشد باید اتفاق بیفتد. از من گرفته تا دیگران . ولی من هیچ وقت آدمی نبودم که نظرم را تحمیل کنم. اعتقاد دارم به کار گروهی. ما سازمان لیگ داریم برای برگزاری مسابقات. کمیته داوران داریم ، 5 نفر از نخبه ها را داریم. اگر نمی سازند ، به رئیس شان گفتم من از این وضع اختلاف های تان راضی نیستم ولی علی کفاشیان آدمی نیست که برخوردهای تند داشته باشد. خوش اخلاقی که بد نیست. من ادم بداخلاقی نیستم. من اهل این نیستم که همه را بریزم بیرون. »
مجری برنامه از کفاشیان درباره حرف های محمد رویانیان می پرسد. جایی که مدیر پرسپولیس از داوری ها گلایه کرده بود . از اینکه بحث لغزش داوران وجود داشته که کفاشیان گفت:« نباید به دلیل اینکه تیمی می بازد ، به همه تهمت زد. من نمی گویم داوری ها همه سالم هستند ولی برای تهمت زدن باید سند رو کرد. می گویید بحث منشور اخلاقی و من کاری به درست یا غلطش ندارم اما برای آن مسئله دوستان پرونده های قطوری درست کرده بودند و فرستادند دادگاه . در این باره هم اگر سندی هست حتما بیایند رو کنند نه اینکه وقتی نتیجه گرفته نمی شود ، تهمت بزنند. داوران از دو چیز خیلی گلایه دارند یکی حق الزحمه کم شان و دیگری همین حرف ها که می گویند جو را طوری کرده که خجالت می کشند بگویند داوری می کنند. حق هم دارند.»
کفاشیان درباره لیوان و پارچ و تبعیت و استقلال هم چیزهایی گفت. از اینکه برای تیم ملی بهترین مربی آسیا را آورده . اینکه تعدادی از مسئولان ورزش آسیا به سعیدلو قول داده بودند در انتخابات کنفدراسیون رای می آورد و به همین دلیل از او خواسته شد کاندیدا نشود و این اتفاق در عمل نیفتاد. با این وجود اشاره کرد فدراسیون همین حالا 12 کرسی آسیایی در کمیته ها دارد. او جایی از حرف هایش مثال جالبی زد:« بابا باورتان نمی شود. دو تیم داشتند با هم بازی می کردند ، یکی از این تیم ها باخت ، طرفدارانش شروع کردند به من فحش دادند. من این وسط چه کاره بودم؟ من با ابزاری که در دست دارم باید نتیجه بگیرم. تازه فدراسیون باید نظارت کند و باشگاه ها هستند که فوتبال را می سازند. ولی تلویزیون که پول فوتبال را نمی دهد به جایش یک چنین استودیوی زیبایی را می سازد. دولت هم که کمکی نمی کند ، بلیت ها را هم که نمی شود گران کرد ، هزینه ها هم چند برابر شده اند و آن وقت مدیرانی هم می آورند که این قدر در باشگاه ها هزینه تولید می شود که کسی نتواند جمع اش کند.» او در این لحظه طعنه ای غیر مستقیم به محمد رویانیان می زند. درباره تیم ملی هم باید بگویم به عنوان یک فرد مسئول بهترین کادرفنی و تدارکات و فضا سازی را برای تیم انجام دادم. وقتی همه کار می کنم تیم ملی ما نتیجه نمی گیرد ، بر می گردد به شرایط لیگ مان به داشته های مان.برای من مدیر که سخت تر است اگر تیمم به جام جهانی نرود.حالا شما می گویید تیم به جام جهانی نمی رود ولی من این نظر را ندارم و هر چقدر که کارمان سخت باشد اما محال نیست. ما باید بازی های مان را ببریم. حتی اگر لازم باشد می توانیم کره را در سئول ببریم.»
او در بخش پایانی حرف هایش گفت آنچه درباره کشک بودن استقلال فدراسیون گفته از سر عصبانیت بوده ، از این گفت که در مجمع اعلام استعفا می کند و می گوید:« به رغم همه این حرف ها استقلال فدراسیون خیلی خوب است. اگر این اختیار مجمع نبود شاید تا حالا 6 رئیس فدراسیون عوض کرده بودیم. من استعقایم را در مجمع اعلام می کنم و منتظر نظر دوستان می شوم. دو راه داریم. یکی اینکه اختیار به دست آقای آیت اللهی بیفتد یا اینکه خودم بمانم و انتخابات را برگزار کنم تا رئیس دیگری روی کار بیاید.» او همچنین گفت کنفدراسیون به کارش نمره 20 داده است.